Саид ибни Муҳаммад ибни Абдулвоҳид Ашшо-мий Атгароблис — Шомда (Сурия) туғилган. Ислом ғояларининг тарғ-иботчиси бўлган. Шарқий Туркистон ва Марказий Туркистонга келиб, хусусан 1920 йилларда Тошкентдаги «Дегроз» ва «Кўмирчи» маҳалла-ларида яшаб, мактабларда «Ҳадис» ва «Қуръон тафсириидан дарс берган, турк тилини яхши билган.

Муҳаммад Икром ибн Абдуссалом Бухорий XIX аср охири – XX аср бошларида Бухоронинг кўзга кўринган зиёлиларидан бири эди. У 1855 йили Бухоронинг Галаосиё тумани Боғикалон қишлоғида дунёга келади. Бошланғич мактабдан сўнг 1860-1880 йиллари Бадалбек мадрасасида ўқийди. Қози Абдушукур ибн Абдурасул Бухорийдан таҳсил олади. Муҳаммад Икром Бухорийни замондошлари ва ундан кейингилар Домла Икромча деб аташган.

Абу Бакр Қаффол Шоший ҳаёти ва фаолияти ҳақида сўзлашдан олдин, унгача ҳам Шош воҳасида юксак илмий муҳит яратган олимлар ҳақида мухтасар гапирмасак, адолатдан бўлмайди. Зеро, ана шу илм муҳити Қаффол Шоший қаторида нафақат юртимизда, балки Ислом оламида машҳур ва буюк истеъдод соҳиблари етишиб чиқишидаунутилмас хизмат қилгани шубҳасиз.

Тошкентда яшаб ижод этган Ҳофиз Кўҳакий ўз замонасининг иқтидорли олими ва тарихчиси бўлган. У машҳур ўзбек олими Улуғбекнинг (1394-1449) шогирди Али Қушчининг (XV) набирасидир.

Тошкентдаги Ҳазрати Имом мажмуаси, Абу Бакр Қоффоли Шоший мақбараси таркибида Зайниддин Восифий (زین‌الدین واصفی) исмли муҳтарам шахснинг қабри бор. Нақлга кўра, мақбарага кираверишдаги чап тарафдаги дахма у зотга мансубдир. Шайх, шоир, адиб ва аллома бўлган бу зотнинг тўлиқ исми Шайх Зайниддин Маҳмуд ибн Абдужалил Восифийдир. У киши Хуросон мамлакатида туғилиб ўсган (1486), шеърий муаммо санъати […]